Początki biżuterii
Historia biżuterii jest niemal tak stara, jak cała historia ludzkości. Istnieją dowody na to, że już nasi przodkowie prowadzący koczowniczy tryb życia tworzyli ozdoby dla siebie i swoich współplemieńców. Wtedy wykonywali je z materiałów, do jakich akurat w danym czasie mieli dostęp, a wszystko to były dary natury. Tak więc biżuteria powstawała z kawałków drewna, kamieni, kości i kłów zwierząt, muszli czy nasion. Często dodatkowo była barwiona naturalnymi pigmentami, na przykład ochrą lub węglem. Najstarsze dziś znane obiekty pochodzą sprzed ponad 100 tysięcy lat i zostały odnalezione na terenie dzisiejszego Izraela, w jaskini. Są to przedziurawione niewielkie muszelki pochodzące od ślimaka nassariusa. W tamtych czasach biżuteria nie pełniła wyłącznie roli ozdoby. Była ona przede wszystkim amuletem lub talizmanem mającym za zadanie ochronę tego, kto go nosi, przed nieczystymi siłami i złymi duchami. Często wierzono też, że przynosi szczęście, zdrowie, płodność lub wzmacnia siły witalne.
Rękodzieło starożytne
Z czasem biżuteria ewoluowała i zaczęto tworzyć ją z coraz to trwalszych materiałów. Powoli stawała się czymś docelowo przeznaczonym dla kobiet, ich symbolem, podczas gdy początkowo nosili ją głównie mężczyźni. W starożytności coraz więcej ozdób wykonywano z miedzi, czasem też używano do tego złota, srebra lub innych półszlachetnych metali. W Egipcie i Grecji służyła do rytuałów magicznych i religijnych obrzędów, informowała także o statusie osoby ją noszącej. To właśnie w Egipcie nastąpił największy rozkwit produkcji biżuterii, do której zaczęto dodawać szlachetne kamienie. Stała się niezwykle bogata, ozdoby były dużych rozmiarów, zaczęły powstawać misternie zdobione kolie i naszyjniki. W Grecji biżuterię nosiły głównie kapłanki, którym pomagała ona w nawiązaniu kontaktu z duchami.
Biżuteria symbolem religijnym
Gdy spojrzymy na rękodzieło w średniowieczu, okazuje się, że z biegiem czasu nieco zmieniło swoją rolę. Głównym motywem stały się symbole religijne, a biżuteria znów powróciła w męskie ręce. Nosili ją duchowni, wysoko postawieni w hierarchii kościelnej biskupi, a w końcu sam papież. Niezwykle popularne były również małe krzyżyki czy medaliki przeznaczone dla zwykłych ludzi, które miały im przypominać o Bogu.
Motywy natury
XX wiek to zdecydowanie najbardziej kolorowy i pełen ornamentalnego bogactwa czas rozkwitu technik jubilerskich. Inspiracją dla artystów rzemieślników były poprzedzające epoki, ale wprowadzono też nowe trendy obecne do dziś. Skoncentrowano się na motywach roślinnych, zwierzęcych i geometrycznych w konwencji art deco i secesji. Popularne stały się sztuczne kamienie, udoskonalono też obróbkę metalu i dzięki temu mogły powstawać niezwykle skomplikowane, barwne i mieniące się wszystkimi kolorami tęczy ozdoby.
Rękodzieło dziś
Dzisiejszą biżuterię można poniekąd nazwać mieszanką wszystkich tych stylów. Mogłoby się wydawać, że poprzez rozwój technologii rzemieślnicze techniki pójdą w niepamięć, lecz w rzeczywistości jest wręcz przeciwnie. Rękodzieło przeżywa swój renesans i jest niezwykle popularne. Nie trudno się temu dziwić, bo każdy z nas marzy o czymś unikalnym i jedynym w swoim rodzaju.
